عشق پنهان

عشق ما ازآه آهوها گذشت

عشق ماازراه گیسوهاگذشت

رفت پنهان کرد از خودعاشقی

عشق ما ازپست وپستوهاگذشت

رفت ازدامان صحرا وکویر

ازچمن،ازیاس وازبوهاگذشت

سایه شدخورشیدوماه و تــَرک کرد

ازافق هاچون پرستوهاگذشت

ازوطن شددور از ایران خود

چین و پاکستان وهندوهاگذشت

بست دندان،قصدقربت روزه کرد

ازغذا ازآب و میگوهاگذشت

دست در دستان مرجانهاگذاشت

چونکه ازاردوی ترسوهاگذشت

مستقیمأرفت درآغوش عشق

همچنان این سووآن سوهاگذشت

پاک شد ازهر گناهی، شدرها

چون عسل ازراه کندوهاگذشت

درغزل(میلاد) پنهان کرده ای

عشق ماازقلب مینوهاگذشت

وآن بگوبس کن بشرهرآن گناه

ازکمرازچشم وابروها گذشت

(علی خودی آغمیونی)

چون عروسان

هرکه راخواهی،توهرشب،چون عروسان سرگشایی

مانده ام آغوش دوری،جای پایی،گرگشایی

دربساط پادشاهی،بی خبرعالم توراهی

صدنظرعاشق توخواهی،درپناهی زرگشایی

عاشقان دردام عفت،عارفان دربندعزت

غافلان درخواب غفلت،کوکه یک دم برگشایی

پازدم بی باب وهم گِل،تاشدم یک دل به صددل

آمدم منزل به منزل،یارب امشب درگشایی

کی قدم یابم به راهت،گرکه دیدم درنگاهت

غمزه ای درروی ماهت،دست وپایم پرگشایی

شدفریبایارزیبا،مانده ام درپیچ پاها

می شوم پا،می روم یا،برگ نیلوفرگشایی

یاداوسرمانده هرروز،سینه ی(میلاد) افروز

گفته بودی خانه ام سوز،دام افسونگرگشایی

(علی خودی آغمیونی)

علی(ع)

علی(ع) امشب چنان ازعشق رنگین 

که آید آسمان او را به پایین

زمین نالدزاین ماتم،چه آسان

عدو آورد جا آن کین دیرین

همی آیند بر بالین مولا

به لب دارند،آیاتی زیاسین

علی(ع)سجاده رابرفرق بسته

ززخمی گشته ابرویش پرِچین

حسین(ع)مولای راآغوش دارد

طبیبی راحسن(ع)آورده بالین

طبیبش گفته بایدشیر نوشد

یتیمان کاسه هاپُر،شیرشیرین

علی(ع)خواهدشهادت ازخدایش

غریبان چشم گریان لب به آمین

(علی خودی آغمیونی)

پرواز باعشق

اگرخواهی کنی پروازباعشق

بگویم من تورا آن رازباعشق

ببایدآن روی دردل توهرشب

شوی همراه وهم آوازباعشق

ببندی چشم هاپراشک،حالا

بُوَد امکان تورا آغازباعشق

نپرسی عشق راازعشق هرگز

شوی باعشق هرشب بازباعشق

توراچون رفت ازدل هرریایی

رسی برآن شوی همرازباعشق

تواول عشق راازعشق آموز

بفرماعشق راپرداز باعشق

(علی خودی آغمیونی)